Golf is geen intensieve sport. Golfen, daar hoef je toch niet voor in te spannen? Al die krachttraining, daar word je toch stijf van? En als je traint voor golf moet je oppassen dat je geen blessures krijgt. Dat is waarschijnlijk wat je van huis uit hebt meegekregen of waar jouw niet-golf vrienden je elke keer van proberen te overtuigen. Maar hoe komt het dan dat toch veel golfers die niet trainen blessures krijgen, continu gefrustreerd zijn op de baan en velen zelfs een dag moeten herstellen na een rondje golf? Onze golfcultuur is in deze grap getrapt. Het is geen conspiracy theorie maar waarheid.
Omdat er geen vereiste is voor typische sportieve acties zoals sprinten of springen en de daarbij resulterende lagere hartslag heeft men lang geloofd dat golf een activiteit is van lage intensiteit. Maar jij weet wellicht beter: een uur lessen, middag trainen of achttien holes spelen vraagt veel van de spieren. Ook vermoeidheid treedt op bij veel golfers. En natuurlijk wil je het beste uit jouw spel halen.
Om de investering van de lessen en om de nieuwe clubs ten goede te laten komen, is het nodig die vermoeidheid tot een minimum te beperken. Het is nodig om blessures voor te zijn. Het is essentieel dat golfers niet afwachten totdat een golfblessure optreedt. En het is zeker nodig dat beleidsmakers zich realiseren dat er in blessurepreventie en bewustzijn geïnvesteerd moet worden. Dat laatste is noodzakelijk om de golfsport te laten blijven groeien en moderniseren. Want zelfs een klein beetje vermoeidheid kan de precisie beïnvloeden, overbelasting in de spieren veroorzaken en de prestaties negatief beïnvloeden. Ik bespreek bijvoorbeeld altijd een praktisch en makkelijk toepasbaar plan met mijn klanten in mijn 1:1 coaching traject om het energieniveau op peil te houden gedurende een lange wedstrijddag of trainingsdag. Hierdoor voelen mijn klanten zich fitter, mobieler en scoren ze makkelijker (meer) birdies.
Hoe doen we dat?
Het eerste waar ik naar kijk is slaap, voeding, stress-level, hydratatie en wat voor activiteiten ze buiten golf doen. Golfers moeten ervoor zorgen dat ze de ronde in een gehydrateerde toestand beginnen en deze gedurende de hele ronde behouden. Competitiespelers bijvoorbeeld kunnen wel meer dan 1500 calorieën per achttien holes verbruiken, en lopen vaak 36 holes per dag. Dat is veel energie die bestreden moet worden met voedzame snacks, effectieve stretches tussendoor en maaltijden op de baan. Als een golfer op de baan niet genoeg eet of water drinkt, dan lijden het energieniveau en de prestaties eronder.
Maar wat gebeurt er nu eigenlijk tijdens een rondje van achttien holes? Dit zijn de fysiologische belastingen (per categorie) die van het lichaam worden gevraagd.
Cardiovasculair:
1. Meer dan 10.000 stappen
2. 6-10 kilometer gewandeld
3. ± 800-1500 kcal verbruik
4. Een hartslag van ± 90 tot 140 bpm
5. Oudere golfers spenderen meer dan 2.5 uur boven 70 procent van de maximale hartslag
6. Jongere golfers spenderen maar 4 procent van de ronde boven 70 procent van de maximale hartslag
7. Zuurstofopnamevermogen is ± 35 tot 45 procent van het maximale
8. Een rust hartslag van ± 0.87
Hormonaal/ metabolisch:
9. Bloedglucose: 10-30 procent verlaging, genoeg om performance te verminderen
10. Cortisol en epinephrine (stresshormonen): pieken, zeker gedurende wedstrijd
Musculair
11. Meer dan ± 100 explosieve eenzijdige rotatiebewegingen, inclusief oefenswings
12. Tijdens de downswing ontstaat er een druk van gemiddeld acht keer het lichaamsgewicht op de wervelkolom.
13. Bijna maximale neuromusculaire vermogen
14. Er is een combinatie van enorme druk-, afschuif- en axiale belasting op de thoracale wervelkolom
15. Buiging naar beneden van 40 tot 50 keer (denk aan het oplijnen, op teeën en oprapen van de bal/vlag)
16. Meer dan 60 slagen op een niet vlakke ondergrond, 18 keer wel
Blessures:
17. De frequentie van blessures onder amateurs is gestratificeerd naar handicap, met een blessurepercentage van 59 procent bij golfers met een handicap groter dan 18, een blessure percentage van 62 procent bij golfers met een handicap tussen 10 en 17 en een blessure percentage van 68 procent bij golfers met een handicap onder de 10
18. Amateurgolfers hebben een hoog risico door hoog spelvolume maar minder ontwikkeld bewegingsapparaat waardoor de meest voorkomende oorzaak van blessures komt door het volume van repetitieve swings
En de golfers die al met specifieke golffitness bezig zijn, of die al tijd steken om een goede warming up te doen, dat zijn de golfers die voorop lopen. Deze bewuste groep golfers heeft al een voorsprong op hun competitiespelers. Ten slotte geloof ik dat een persoonlijk coachingtraject gebaseerd op de TPI screening een golfer die extra tien procent verbetering zal brengen.
Of je nu overweegt golffitness voor de eerste keer te proberen of je al regelmatig naar TPI-programma's bent teruggekeerd, mijn online training ’Fundamentele routines’ zal je inspireren om dieper te gaan en slimmer te trainen. Het zal je toolbox voor optimale golfprestaties en voorkoming van overbelasting verrijken.
* Disclosure
Dit artikel is eerder gepubliceerd in Nationaal Golfmagazine.
Vragen over dit artikel of samenwerkingen kunnen direct naar info@lpgolfperformance.nl
Fotografie: Ralph Reniers Media
Comments